Puck in gesprek met een kleinschalige, passievolle kweker

Wat leuk om met je in gesprek te gaan, Peter. Hoe ben je in de tuinbouwsector terechtgekomen en wat heeft je doen besluiten kweker te worden?
‘‘Ik kom niet uit een tuindersfamilie, toch had ik al vroeg een passie voor bloemen en planten én een handelsgeest, zo verkocht ik als jong ventje snijbloemen langs de deur. Na het voortgezet onderwijs in Den Haag koos ik uiteindelijk voor de Middelbare Tuinbouwbouwschool, maar dit bleek het niet te zijn voor mij. Na 4 maanden hield ik het voor gezien, dus ging ik op m’n 18^e bij een kweker in Wateringen aan de slag. Hier heb ik op eigen houtje het telen van producten geleerd.”  

Hoe ben je uiteindelijk met je bedrijf in Kwintsheul terechtgekomen?
“Na jaren een bedrijf te hebben gehuurd in Wateringen raakte ik in 1986 met iemand in gesprek die een kwekerij van 5.500 M² te koop had staan in Kwintsheul, deze heb ik op mijn 29^e gekocht en hier teel ik tot op de dag van vandaag mijn voorjaarsviolen en petunia’s.”

Op welke manier zet je jouw producten af?
“Ik werk met vaste afnemers. Daarnaast breng ik vrijwel dagelijks mijn product voor de veilingklok. Veel kwekers gebruiken dit als plek om mindere kwaliteit af te zetten, vanuit de coöperatieve gedachte vind ik dit zonde. Ik snap daarom ook niet dat er geen veilplicht is waarbij kwekers een bepaald percentage van A1 kwaliteit voor de klok moeten brengen.”

Waar denk je dat Westland staat over 10 jaar?
“Het productieareaal zal krimpen en de bedrijfsomvang blijft groeien. De sierteelt daarentegen kent een uitgebreid assortiment waar vanuit de handel veel belangstelling voor is, kleinere bedrijven zorgen hierbij eigenlijk voor de krenten in de pap. Verdwijnen de kleinere kwekers, dan krijg je een verschraling van het aanbod.”

Wat is jouw bestaansrecht als kleine kweker?
‘‘Ik denk wel eens bij mezelf, ik zit nog steeds in mijn zelfde roeibootje, alleen zit ik in een zee vol met mammoettankers.’’ Zijn vrouw Jacqueline vult aan: ‘‘Jouw bestaansrecht is het feit dat je een mooi product van goede kwaliteit teelt.’’ Dit krijgt zij ook van veel klanten terug tijdens de thuisverkoop van de producten aan Hollewatering nummer 16. ‘‘Kom in het voorjaar vooral eens een kijkje nemen in onze achtertuin’’ sluiten beiden enthousiast af.

Na dit interview blijf ik nog wel malen, vooral over het feit dat grootschaligheid en onder andere robotisering de toekomst zijn voor de Nederlandse tuinbouw. Hebben we de effecten die dit met zich mee brengt wel voldoende scherp of nemen we er genoegen mee? Vooral de verschraling van assortiment dreunt na, net als de waarde van de coöperatie.